
Rating: Not rated 
Tags: ամերիկյան գրականություն, վիպակ, Թոմաս Վուլֆ, Lang:en 
Publisher: ՅԱՎՐՈՒՀՐԱՏ 
Summary
 
    «Վուլֆյան
    խոսքի
    կերտվածքը
    հիշեցնում
    է
    Հոմերոսին,—
    դա
    հնադարի
    երգասացի
    ասք-արտասանություն
    է».
    Մալքոլմ
    Քաուլիի
    այս
    արտահայտությունը
    լավագույնս
    բնութագրում
    է
    ամերիկյան
    գրականության
    հսկայի՝
    Թոմաս
    Վուլֆի
    ամբողջ
    գրականությունը։
    «Երկրի
    ոստայնը»
    վիպակը
    հրատարակվել
    է
    հետմահու
    (1939)։ Ինչպես
    «Նայիր
    տանը քո,
    հրեշտակ»,
    «Ժամանակի
    և գետի
    մասին» և
    «Դեպի տուն
    վերադարձ
    չկա»
    վեպերում՝
    հեղինակն
    այստեղ
    ստեղծագործում
    է
    ֆոլքներյան
    հայտնի
    բնորոշմամբ՝
    ողջ
    աշխարհը
    տեղավորել
    ասեղի
    ծակի մեջ։
    Ամերիկացի
    գեղջկուհու
    մենախոսություն-պատմության
    գրեթե
    առասպելաբանական
    կառույցը
    ներառում
    է
    գոյության
    ողջ
    խռովքն ու
    խուլ
    տագնապը։
    «Մեզանից
    դուրս և
    մեր մեջ
    իսկ
    ինչ֊որ
    «անբացատրելի»
    բան կա»՝
    արձակագրի
    հենց այս
    խոստովանության
    մեջ էլ
    թաքնված է
    վիպակի
    վսեմ և
    ողբերգական,
    տագնապալի
    և
    արարչագործ
    կենսառիթմը։