Rating: Not rated
Tags: ամերիկյան գրականություն, վիպակ, Թոմաս Վուլֆ, Lang:en
Publisher: ՅԱՎՐՈՒՀՐԱՏ
Summary
«Վուլֆյան
խոսքի
կերտվածքը
հիշեցնում
է
Հոմերոսին,—
դա
հնադարի
երգասացի
ասք-արտասանություն
է».
Մալքոլմ
Քաուլիի
այս
արտահայտությունը
լավագույնս
բնութագրում
է
ամերիկյան
գրականության
հսկայի՝
Թոմաս
Վուլֆի
ամբողջ
գրականությունը։
«Երկրի
ոստայնը»
վիպակը
հրատարակվել
է
հետմահու
(1939)։ Ինչպես
«Նայիր
տանը քո,
հրեշտակ»,
«Ժամանակի
և գետի
մասին» և
«Դեպի տուն
վերադարձ
չկա»
վեպերում՝
հեղինակն
այստեղ
ստեղծագործում
է
ֆոլքներյան
հայտնի
բնորոշմամբ՝
ողջ
աշխարհը
տեղավորել
ասեղի
ծակի մեջ։
Ամերիկացի
գեղջկուհու
մենախոսություն-պատմության
գրեթե
առասպելաբանական
կառույցը
ներառում
է
գոյության
ողջ
խռովքն ու
խուլ
տագնապը։
«Մեզանից
դուրս և
մեր մեջ
իսկ
ինչ֊որ
«անբացատրելի»
բան կա»՝
արձակագրի
հենց այս
խոստովանության
մեջ էլ
թաքնված է
վիպակի
վսեմ և
ողբերգական,
տագնապալի
և
արարչագործ
կենսառիթմը։